Objawy dezorientacji lub pobudzenia
Rozmawianie z niewidzialnymi ludźmi, szukanie czegoś pod kocami, wykonywanie chaotycznych ruchów… Te zachowania mogą wydawać się zaskakujące. Jednak zdarzają się często i niekoniecznie odzwierciedlają cierpienie. Umysł również rozpoczyna powolny proces odłączania się.
Jak zareagować : Zachowaj spokój, umiarkuj w tonie głosu. Delikatnie przypomnij mu, kim jesteś, mów do niego z życzliwością, jaką darzy się dziecko, kojącym tonem.
Transformacja układu oddechowego: oswajanie lęków
Nieregularny oddech, przerwy między cyklami, nietypowe odgłosy… Te zmiany często są niepokojące, ale niekoniecznie oznaczają ból. Po prostu odzwierciedlają wewnętrzne zmiany w organizmie.
Jak zareagować : Delikatnie unieś głowę dziecka, podpierając je poduszką, lub delikatnie zmień jego pozycję. Nawilżenie ust może również złagodzić nieprzyjemne uczucie suchości.
Wycofanie się w ciszę i introspekcję
Osoba starsza trzymająca za rękę ukochaną osobę
Spojrzenie unikające kontaktu, cisza, która zapada, ręka, która staje się nieruchoma… Ten dystans można interpretować jako wycofanie emocjonalne, podczas gdy najczęściej jest to wewnętrzna podróż, osobista kontemplacja.
Jak zareagować : Pozostań obecny. Nawet w ciszy. Twoja dłoń w jej dłoni, spokojna obecność przy łóżku, znajomy zapach… tak wiele niewidzialnych mostów, które podtrzymują więź poza słowami.
Inne sygnały cielesne
Kobieta towarzysząca osobie u kresu życia
