- Leki przeciwhistaminowe pierwszej generacji: takie jak difenhydramina (Benadryl) i hydroksyzyna, często stosowane w leczeniu alergii lub problemów z snem.
- Niektóre leki przeciwdepresyjne: zwłaszcza starsze trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (TLPD).
- Leki na nadreaktywny pęcherz moczowy (OAB): takie jak oksybutynina.
- Niektóre leki rozkurczowe: stosowane w leczeniu skurczów żołądka.
- Niektóre leki na chorobę Parkinsona: Mogą zaostrzać problemy poznawcze.
Jeśli przyjmujesz tego rodzaju leki przez dłuższy czas, zwłaszcza jeśli jesteś starszy lub masz inne czynniki ryzyka chorób mózgu, znacznie wzrasta ryzyko wystąpienia problemów z pamięcią, ponieważ leki te w zasadzie pozbawiają ośrodki uczenia się w mózgu niezbędnych substancji chemicznych.
2. Benzodiazepiny
Inną grupą leków, na które należy zachować szczególną ostrożność, są benzodiazepiny , takie jak alprazolam (Xanax), diazepam (Valium) i lorazepam (Ativan). Są one powszechnie przepisywane w leczeniu lęku, bezsenności i napadów padaczkowych.
Benzodiazepiny działają poprzez wzmocnienie działania neuroprzekaźnika GABA (kwasu gamma-aminomasłowego) , który jest głównym inhibitorem (uspokajaczem) w mózgu. Chociaż są skuteczne w krótkotrwałym zarządzaniu kryzysowym, ich długotrwałe stosowanie zasadniczo spowalnia ośrodkowy układ nerwowy. W kilku badaniach na dużą skalę konsekwentnie powiązano ich przewlekłe stosowanie ze zwiększonym ryzykiem demencji, potencjalnie ze względu na zakłócanie głębokich cykli snu niezbędnych do konsolidacji pamięci i zaburzanie ogólnej struktury aktywności mózgu.
